Rozdział 11

Ja bez wahania oddałam pocałunek. Po paru minutach oderwaliśmy się od siebie.

- To jesteśmy parą? - Zapytałam z uśmiechem.

- Wychodzi na to, że tak... no to skoro już działamy razem, to musimy jeszcze coś zrobić z naszym rodzeństwem.

- Ola jest tak wściekła na Rossa, a ja nie wiem o co.

- Ja chyba wiem...

- Gadaj. - Nakazałam.

Riker opowiedział mi co mu powiedział brat, całą ich rozmowę.

- Bardzo się wściekniesz jak spowoduje, że twój brat straci zęby?- Zapytałam jak już wszystko wiedziałam.

- Nie aż tak. Obym tylko nie musiał mu robić papek.

- To co z nimi robimy?

- Właśnie nie mam pojęcia... skoro teraz tak to się potoczyło to co musiało stać się jeszcze wcześniej?

- Nie mam pojęcia. -Wzięłam lusterko i spojrzałam na policzek. 

- Wow...Wyglądam strasznie. - Siniak był strasznie fioletowy. Jak ja pójdę do szkoły?

- Nie prawda... wyglądasz ślicznie, tak jak zawsze. A powracając do naszego rodzeństwa... musimy pogadać z... Ross'em. To on zawinił. Ale sam nie dam rady. Musisz mi pomóc. Musimy znać więcej szczegółów.

- Ale on mnie nie lubi. Nic nie poradzę.

- Mnie też nie. Ale musimy im pomóc.

- A nie lepiej jak oni załatwią to sami? Jak my? Mogą się na nas wkurzyć.

- Ale sama słyszałaś co wynikło z ostatniej próby.

- Może... jednak nie powinniśmy się wtrącać.

- Nie chcesz pomóc Oli?

- Chcę...ale też chcę żyć.

- Zależy kogo się obawiasz.

- Oli... Rossowi od razu dałabym w zęby.

- Błagam cię... musimy coś zrobić! Chociaż nakłonić ich do rozmowy!

- A dostanę buziaka? I przytulaska?

- Tak łobuzie - pocałował mnie w policzek i przytulił.

- Więc... ja nakłonię Olę, a ty Rossa. Jednak jak ja z domu wyjdę?

- Przecież Ola chyba jest w domu.

- Słuszna uwaga... ale ze mnie głupia blondynka.

- No na pewno. Dobra, to ja lecę, zadzwonię jak coś zdziałam!

- A dostanę buziaka na pożegnanie... ale takiego namiętnego. - Zrobiłam minę kotka ze Shreka.

- Co ty masz z tymi buziakami...

- No dobra. - Zrobiłam smutną minkę. Życie się mówi.

Po chwili zostałam jednak pocałowana.

- To idę do Oli- Powiedziałam cała w skowronkach.

Podeszłam pod drzwi do jej pokoju i zapukałam, ale nikt się nie odzywał. Weszłam więc, ale nie było jej tam. Zauważyłam jedynie otwarte drzwi od balkonu.

Weszłam na niego, a ona stała i patrzyła w niebo.

- Hey... - powiedziałam cicho. - Pogadamy? - Dodałam szybko.

- Pewnie. A o czym?

- Proszę... Możesz mi powiedzieć co się stało między tobą i Rossem?

- Nic ważnego...

- Gdyby nie stało się nic ważnego to już dawno byś z nim rozmawiała.

- No tak... bo on najpierw wyznaje mi miłość a później chce żebyśmy byli kumplami! Wkurza mnie po prostu!

- A co ty mu powiedziałaś? Założę się, że mu z liścia wcześniej strzeliłaś.

- Wcale nie... liść to był jeszcze wcześniej...

- Tak czy inaczej... chłopaka trochę do siebie zraziłaś... i może to nie jest najlepszy moment, ale chodzę z Riker'em.

- Cieszę się... I czym zraziłam??

- Wiesz... może... on chce zapomnieć o uczuciu bo myśli, że ty go nie chcesz.

- Nie ma powodów by tak myśleć! I tak powiedziałam mu za dużo!

- Jasne! Jak chcesz z nim być to przestać gadać zagadkami i powiedz mu to co naprawdę czujesz.

- Ale... ja nie wiem! Nigdy nie byłam... z kimś. Nie wiem jak to jest kogoś kochać.

- A myślisz, że ja wiem? Jednak postanowiłam zaryzykować... i jestem szczęśliwa,  że to zrobiłam.

- Ale ty jesteś starsza. A ja... po prostu czuję się przy nim inaczej. I mu to powiedziałam! Ale on chce być kumplami... no to się wkurzyłam!

-Jak z nim nie pogadasz to będziesz żałować.... Przemyśl to. - Powiedziałam i wyszłam. Postanowiłam zadzwonić do Riker'a, żeby zapytać jak mu poszło.

- Poszło.. całkiem nieźle... - powiedział w trakcie naszej rozmowy.

- Co masz na myśli mówiąc 'nieźle'?

- Bo Olka jest uparta jak osioł. Wkurzył mnie i bla bla bla

- Mi powiedziała że mu... po jej języku wyznała uczucia. - Ja nie wiem jak mam z nią gadać- Dodałam na koniec. Patrzyłam w lusterko i oglądałam tego siniaka.

- Czekaj... czyli Ross uważa że Ola go nie chce a ona na odwrót??

- Nie mam pojęcia, ja już się pogubiłam... Niech sobie wszystko wyjaśnią... CHOLERA. - Tego ostatniego słowa nie planowałam powiedzieć.

- No to wracam do niego... muszę go nakłonić do spotkania z twoją siostrą.

- Zmieniając temat... Jaką ilość pudru będę musiała nałożyć, żeby zakryć tego siniaka?

- Dużą...

- Nie idę jutro do szkoły. - Powiedziałam z załamką w głosie.

- No dobrze... w końcu jutro piątek. Odpocznij sobie.

- Czeka mnie dzień nudy... ale przecież tego siniaka będę miała jakiś tydzień albo dwa...

- No to zostaje puder...

- Super! Będę chodzić z tapetą na twarzy jak plastik.

- Nie przesadzaj... nie jest tak źle.

- Riker, skarbie...On jest fioletowy jak śliwka.

- Jasne. Za bardzo się tym przejmujesz.

- Może w sumie masz racje.

- Zawsze mam. 

- Nie mów tak jak moja siostra! Po prostu nie chcę mieć problemów w szkole...

- Będzie dobrze, zobaczysz. Nikt nie zauważy.

- Chcesz mnie pocieszyć? Urocze z twojej strony.

- Mówię prawdę.

- Powiedzmy, że ci wierzę. - Zaśmiałam się, a potem ziewnęłam.

- Dobra, idę jeszcze raz pogadać z Ross'em, pa!

- A ja idę spać. Papa.

- Dobranoc.

- Branoc. Całuski.

- Całuski.

Po rozmowie z nim położyłam się spać, atak bardzo mnie osłabił.

Ross

Było już trochę późno i chciałem iść spać. Jednak uniemożliwił mi to Riker, który wszedł do mojego pokoju. - Śpię, nie budzić, a w razie pożaru wynieść z łóżkiem - Powiedziałem do niego.

- Takiego brata to zostawić na otwartym zagrożeniu trzeciego stopnia. Musimy jeszcze pogadać...

- Czego chcesz? Nie możesz zająć się sobą i Em?

- Nie póki nie wyjaśnimy sprawy naszego rodzeństwa. A dokładniej ciebie i Oli.

- Idź do Em i błagaj, żeby została twoją dziewczyną, a mnie daj spać.

- To już mam dawno z głowy. Ale teraz twoja kolej!

- Poważnie? Mamo, co ona w tobie widzi.

- Bez żartów... Ja ci tu próbuję pomóc.

- Zacznij swój monolog, żebym mógł iść spać.

- Ross! Już ci wcale na niej nie zależy?!

- Zależy, ale mam dość jej humorów.

- Jakich humorów do jasnej cholery??

Wytłumaczyłem mu dokładnie co się stało oraz dlaczego chce sobie ją odpuścić.

- Czy ty serio nie widzisz że ona cię kocha?

- AA! To jak się ludziom daje w zęby to znaczy "kocham cię"! Emily też ci tak wyznała miłość?

- Podobno tylko dała ci z liścia. Mogła być przecież zaskoczona.

- Zasugeruje takie metody jej siostrze.

- Proszę cie żebyś tylko z nią pogadał i ją wysłuchał, może ona ci to wytłumaczy.

- Niczego nie obiecuje... A teraz lepiej powiedz jak to się stało, że z Em jesteś?

- No normalnie. Wymsknęło mi się że mi się podoba no i ona mi powiedziała że ja jej też, pocałowaliśmy się i wuala!

- A nie uważasz, że ona troszeczkę boi się ludzi?

- Ma powody...

- Jest chora?

- Nie powinieneś się tym tak interesować. Lepiej obiecaj mi że jutro pogadasz z twoją 'miłością'.

- Pogadam... No ale powiedz... Jest na coś chora?

- Nie twoja sprawa.

- Jak chcesz...

***

Taa... tak jak to Riker powiedział w dzisiejszym rozdziale: i wuala! Jest rozdział :3 

Mam nadzieję, że może być, mam oczywiście nadzieję, że ten kto przeczytał, skomentuje ;3

Zachęcam także do klikania 'obserwuj' ;D

I wiecie... nie lubię stosować takich szantaży, ale jednak spróbuję xD

Następny rozdział = 5 komentarzy cx

Oczywiście waszych, moje się nie liczą xD

Do napisania ;***

~Refive <3